Mexico City is het eindpunt van onze reis (snif, snif). Vervelen gaan we ons de laatste week niet doen, dat staat vast. Deze kosmopolische stad barst van de bezienswaardigheden en dus proberen we ons lijstje met musea, kerken, theaters, paleizen, muurschilderingen (dit is de stad van Diego Riviera en Frida Kahlo), laatste rustplaatsen 5de helden van de revolutue liggen hier oa Pancho Villa,... en ook Leon Trotski heeft hier z'n laatste revolutie gestreden) marktjes en andere bezienswaardigheden vlot af te werken zodat er nog voldoende tijd overblijft om...jawel... uit te rusten van dat alles! Het lijkt immers dat we na al dat moois een beetje beginnen flippen, alles lijkt hier scheef te staan. Maar niets is minder waar, Mexico City zakt ook weg in de grond, 10 meter de laatste 100 jaar! Vooral te zien aan de kathedraal die volledig scheef staat en als je binnen rondloopt zit je precies in een schilderij van Escher.
De Azteken, de eerste bewoners van Mexico City, lopen hier nog steeds rond en doen nog steeds aan de oude rituelen van hun voorouders. We zijn te vermoeid om mee te doen en genieten gewoon van het kijken naar hun prachtige en rijkelijk versierde uitrustingen en dansen.
We voelen dat we na anderhalf jaar toch wel vermoeid zijn van zoveel te zien en te beleven en nu Mexico City in een kleedje van kerstsfeer waadt (met een echte ijsschaatspiste op het plein) en we hier in onze korte broek/rok en T-shirt de kerstmarktjes aflopen, begint onze neus toch echt naar huis te staan.
Onze laatste dag sluiten we af in Xochimilco, het venetië van Mexico, kleurrijke boten vervoeren hier kleine en grote families, en de kleinere boten verkopen eten, drank en muzikanten. In onze priveboot genieten we van dit alles en beseffen dat we het reizen gaan missen.En zo, met een gevoel van blijdschap voor wat we allemaal hebben beleefd, tellen we de laaste dagen, uren en seconden af naar onze terugkeer!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten